Παράξενα πράγματα συμβαίνουν στις μέρες μας.
Ο μυθικός ήρωας Ηρακλής εμφανίστηκε και πάλι επί γης!
Και να πεις ότι πήγε στην ένδοξη Αθήνα, στις ξακουστές Μυκήνες, στην αφνειό Κόρινθο,
άντε στην αγαλματοκοσμημένη αρχαία Σικυώνα, κάτι πάει κι έρχεται…
Ο αθεόφοβος γιος του Δία, άκουσον–άκουσον, προτίμησε ένα άσημο, ώς χθες, χωριουδάκι· το Διμηνιό!
Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες θα αποκαλυφθεί σκάνδαλο πρώτου μεγέθους,
δεδομένου ότι ο Ηρακλής με αυτή του την κίνηση έκανε μέγα ρουσφέτι στους Διμηνιώτες,
υποκύπτοντας στις εκκλήσεις του συγγραφέα Γιάννη Σώκου, τον οποίο, λένε,
ότι γνώριζε από παλιά (τότε που ο Γ.Σ. έγραφε το βιβλίο «Ηρακλής ανα-μαινόμενος»).
Όπως και να ‘χει, το πέρασμά του επί σκηνής για μιάμιση ώρα άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις
στους έκπληκτους θεατές. Άλλα περίμεναν και άλλα είδαν οι άνθρωποι:
Καλογραμμένο, μεστό κείμενο σε πέντε πράξεις·
σύγχρονη σκηνοθετική ματιά εναρμονισμένη στις δυνατότητες του θεατρικού υλικού·
εξαιρετικές ερμηνείες από ερασιτέχνες ηθοποιούς που ξεπέρασαν τον εαυτό τους·
υπέροχα τραγούδια και πρωτότυπη μουσική που ζωντάνεψαν το αιωρούμενο πνεύμα των στίχων και του κειμένου·
σκηνικά πάνω από τα αναμενόμενα μιας επαρχιακής παράστασης!
«Το Διμηνιό στον δρόμο του Ηρακλή», που παίχτηκε στο Διμηνιό το Σάββατο 23 Ιουλίου,
από τη θεατρική ομάδα του συλλόγου «Η Αναγέννηση» έχει δύο αναγνώσεις.
Στην πρώτη ανάγνωση διακρίνεις την επιθυμία του συγγραφέα να μας υπενθυμίσει
όλα εκείνα τα λαογραφικά στοιχεία που χάθηκαν στο διάβα του χρόνου·
ήθη, έθιμα, παραδόσεις, συνήθειες ντοπιολαλιές, ιστορικές αναφορές, πρόσωπα, μνημεία κ. α.
Στη δεύτερη ανάγνωση (ιδιαίτερα του βιβλίου) συνειδητοποιείς το βαθύτερο νόημα του κειμένου
και την θεατρική αξιοποίηση του μυθικού ήρωα.
Στους διαλόγους του ο Ηρακλής με τους Διμηνιώτες έρχεται να αποδείξει τη διαχρονικότητα των ελληνικών αξιών.
Είναι ο ήρωας που δύναται να βλέπει από τα χρόνια του Ομήρου ώς τα σήμερα,
και ως εκ τούτου να επιβεβαιώνει ότι οι ρίζες του δέντρου που λέγεται Ελλάδα
κρατούν από τη δική του μυθική εποχή.
Από αυτή την άποψη θα ήταν άδικο να περιορίσουμε εννοιολογικά τους ευρύτερους στόχους του Γιάννη Σώκου.
Συμβολικά το Διμηνιό του είναι και το δικό μας χωριό· το κάθε χωριό στην Ελλάδα!
Ερμηνεύοντας το θερμό χειροκρότημα του κοινού, αλλά και εκφράζοντας τις δικές μας θετικές εντυπώσεις,
αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους τους πρωταγωνιστές του εξαιρετικού θεατρικού τολμήματος:
Γιάννη Σώκο (συγγραφέα του έργου),
Παναγιώτη Σαλωνίτη (σκηνοθέτη, Ηρακλή ),
Μάνο Πιπεράκη (μουσικοσυνθέτη)
κι ακόμα στους:
Δημήτρη Αθανασίου (αφηγητής, δημογέροντας, δραγάτης)
Διονύση Μαυραγάνη, (ρακένδυτος, στρατιώτης),
Σούλα Κούγια (ρακένδυτη, διμηνιώτισσα 7),
Γιούλα Αρλετή ( ρακένδυτη 2, διμηνιώτισσα 1),
Γιάννη Σπυρόπουλο (διμηνιώτης1, γανωματής, σταθμάρχης, γιατρός),
Γιώργο Σώκο (διμηνιώτης2, ξιναράς, κουρέας,
Ελένη Σώκου ( διμηνιώτισα 3, νύφη),
Γιώργο Γιακουμή (γριά),
Μαριλένα Σολωμού (διμηνιώτισσα 4)
Φανή Δρίτσα (διμηνιώτισσα 5 )
Νίκη Σπυροπούλου ( Διμηνιώτισα 6)
Νικόλας Τσάκο ( γκαρσόνι ).
Τα τραγούδια ερμήνευσαν ο Διονύσης Μαυραγάννης, η Ελένη Σώκου,
ο Γιάννης Σπυρόπουλος, η Αγγελική Χουσελά και ο Απόστολος Σώκος.
Το όλο εγχείρημα ανέλαβε ο δραστήριος σύλλογος Διμηνιού «Η Αναγέννηση»
και κατά γενική ομολογία κατόρθωσε να παρουσιάσει μια καλοκαιρινή εκδήλωση
πέρα από τα συνηθισμένα και βέβαια αλλιώτικη από τις άλλες.
Απέδειξε ότι η επαρχία παρά τα πενιχρά μέσα μπορεί να δημιουργεί πολιτισμό
και να μην λειτουργεί ως απλός εκτελεστής.
