Τον Παναγιώτη τον γνώρισα πριν από περίπου 12 χρόνια.
Ένας πολύ καλός δημοσιογράφος, επαγγελματίας, ένας ξεχωριστός και καλοπροαίρετος αγωνιστής
που πάνω απ’ όλα ήταν παλικάρι.
Ένας μεγάλος Ολυμπιακός, ένας άντρας με μεγάλα καρύδια, ένας γνήσιος αυθεντικός μάγκας,
πάντα αισιόδοξος, που χωρίς δεύτερη σκέψη έμπαινε μπροστά στα δύσκολα ακόμα
και σε αυτά που φάνταζαν ακατόρθωτα και που στο τέλος πάντα κερδίζαμε και ήμασταν Νικητές.
Ακόμα και ο Χάρος δεν πάλεψε μαζί του με μια αρρώστια, τον πήρε στιγμιαία μαζί του με μία ανακοπή.
Συμβολικά μας λέει πολλά αυτό το τέλος για την δύναμη του Παναγιώτη…
Ένας πολύ καλός δημοσιογράφος, επαγγελματίας, ένας ξεχωριστός και καλοπροαίρετος αγωνιστής
που πάνω απ’ όλα ήταν παλικάρι.
Ένας μεγάλος Ολυμπιακός, ένας άντρας με μεγάλα καρύδια, ένας γνήσιος αυθεντικός μάγκας,
πάντα αισιόδοξος, που χωρίς δεύτερη σκέψη έμπαινε μπροστά στα δύσκολα ακόμα
και σε αυτά που φάνταζαν ακατόρθωτα και που στο τέλος πάντα κερδίζαμε και ήμασταν Νικητές.
Ακόμα και ο Χάρος δεν πάλεψε μαζί του με μια αρρώστια, τον πήρε στιγμιαία μαζί του με μία ανακοπή.
Συμβολικά μας λέει πολλά αυτό το τέλος για την δύναμη του Παναγιώτη…
Η Ανδριάνα, ο Γιάννης και όλοι οι δικοί του άνθρωποι πρέπει να είναι περήφανοι για τον Παναγιώτη
και να συνεχίσουν τη ζωή τους εμπνευσμένοι από τις αρχές του και την γενναιότητα που τον διέκρινε.
και να συνεχίσουν τη ζωή τους εμπνευσμένοι από τις αρχές του και την γενναιότητα που τον διέκρινε.
Έφυγες πολύ νωρίς…
Καλό ταξίδι στις αιώνιες θάλασσες φίλε μου και να είσαι σίγουρος ότι
θα παραμείνω ο άνθρωπος που αγαπήσατε, χωρίς να αλλάξω τίποτα,
όπως μου το ζήτησες στο τελευταίο μήνυμα που μου έστειλες πριν λίγες μέρες…
Καλό ταξίδι στις αιώνιες θάλασσες φίλε μου και να είσαι σίγουρος ότι
θα παραμείνω ο άνθρωπος που αγαπήσατε, χωρίς να αλλάξω τίποτα,
όπως μου το ζήτησες στο τελευταίο μήνυμα που μου έστειλες πριν λίγες μέρες…