σε ηλικία 88 ετών ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης.
από το εξοχικό του στους Αγίους Θεοδώρους στο νοσοκομείο Κορίνθου
όπου μετά τις ανεπιτυχείς προσπάθειες ανάνηψης που του έγιναν από τους ιατρούς
διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
«Στις 7:30 περίπου διακομίσθηκε στο νοσοκομείο χωρίς τις αισθήσεις του.
Έγινε προσπάθεια ανάνηψης, και δυστυχώς διαπιστώθηκε ο θάνατός του»,
είπε στον ΣΚΑΪ και στην εκπομπή «Καλημέρα» με τη Φαίη Μαυραγάνη
ο Διοικητής του Νοσοκομείου Κορίνθου, Γρηγόρης Καρπούζης.
Ερωτώμενος για τα αίτια θανάτου του πρώην πρωθυπουργού,
ο κ. Καρπούζης απάντησε πως δεν είναι ακόμη γνωστά.
Ο Κώστας Σημίτης (Πειραιάς, 23 Ιουνίου 1936 – Κόρινθος, 5 Ιανουαρίου 2025)
ήταν Έλληνας καθηγητής πανεπιστημίου και πολιτικός.
Διετέλεσε πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. (30 Ιουνίου 1996 – 8 Φεβρουαρίου 2004)
και επίσης πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας
(18 Ιανουαρίου 1996 – 10 Μαρτίου 2004).
Μετά την πτώση της Χούντας το 1974, υπήρξε από τους ιδρυτές
του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
και ανέλαβε αρκετές υπουργικές θέσεις, όταν το κόμμα του ανέλαβε την εξουσία.
Στις 18 Ιανουαρίου του 1996 διαδέχτηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου στην πρωθυπουργία
μετά από ψηφοφορία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
εκπροσωπώντας τον «εκσυγχρονιστικό» πόλο εξουσίας με κύριο στόχο
την οικονομική μεταρρύθμιση της ελληνικής οικονομίας
και την κοινωνική σύγκλιση της ελληνικής κοινωνίας με την «ισχυρή» Ευρώπη[4].
Στις 30 Ιουνίου 1996, λίγες μέρες μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου,
ο Κώστας Σημίτης εξελέγη πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο 4ο Συνέδριο του κόμματος.
Επανεξελέγη πρωθυπουργός μετά τη νίκη του στις εκλογές
του Σεπτεμβρίου 1996 και του Απριλίου 2000.
Ως πρωθυπουργός προώθησε μία μετριοπαθή εξωτερική πολιτική
ταυτόχρονα με τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση του μεγάλου ελληνικού δημόσιου τομέα,
στοχεύοντας σε μία οικονομική σταθερότητα σύμφωνα με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης[5].
Ως πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ αποριζοσπαστικοποίησε τον λόγο του κόμματος
προκρίνοντας την πορεία της χώρας προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης[6].
Η δεύτερη θητεία του συνοδεύτηκε από την εφαρμογή μέτρων λιτότητας,
με στόχο τη μείωση του πληθωρισμού και του εθνικού χρέους,
καθώς και από προσπάθειες επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών
για το Κυπριακό πρόβλημα στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής[5].
Μεταξύ των σημαντικότερων επιτυχιών της θεωρείται η ένταξη της Ελλάδας
στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση το 2001.
Απεβίωσε στις 5 Ιανουαρίου 2025, σε ηλικία 88 ετών,
αφότου μεταφέρθηκε χωρίς σφυγμό στο νοσοκομείο Κορίνθου,
όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. [7]
Βιογραφία
Πατέρας του ήταν ο Γεώργιος Σημίτης, δικηγόρος, καθηγητής της Α.Σ.Ο.Ε.Ε., επί σειρά ετών πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, αντιπρόσωπος του Πειραιά στην Εθνοσυνέλευση στους Κορυσχάδες και γενικός διοικητής Ρούμελης στην ΠΕΕΑ, την κυβέρνηση του βουνού του ΕΑΜ. Η μητέρα του, Φανή Χριστοπούλου, με καταγωγή από τον Πύργο Ηλείας, υπήρξε επί χρόνια κορυφαίο στέλεχος γυναικείων οργανώσεων της Αριστεράς και Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Γυναικών. Κατά τη διάρκεια της κατοχής οι γονείς του έλαβαν μέρος στην Εθνική Αντίσταση κατά των κατακτητών από τις τάξεις του Ε.Α.Μ. και του Ε.Λ.Α.Σ.. Παππούς του ήταν ο αρχίατρος και ευεργέτης του δήμου Πύργου, Κωνσταντίνος Χριστόπουλος, καθώς και ο νομικός, Σπυρίδων Σημίτης. Νονός του ήταν ο Πρίγκιπας Νικόλαος της Ελλάδος και της Δανίας, ο οποίος ήταν φίλος του πατέρα του.
Ο Κώστας Σημίτης σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ της Δυτικής Γερμανίας και οικονομικά στο London School of Economics and Political Science. Ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία ως διδάκτωρ της Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ το 1959. Δίδαξε ως υφηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντίας το 1971 και συνέχισε ως τακτικός καθηγητής του Εμπορικού και Αστικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Γκίσεν από το 1971 έως το 1975. Το 1977 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην Πάντειο Σχολή (το σημερινό Πάντειο Πανεπιστήμιο). Μιλούσε αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά.
Ο Κώστας Σημίτης ηταν νυμφευμένος με τη Δάφνη Σημίτη, το γένος Αρκαδίου,
την οποία γνώρισε την περίοδο που και οι δύο σπούδαζαν στο London School of Economics.
Η σύζυγός του κατάγεται, από την πλευρά της μητέρας της,
από παλιά οικογένεια της Άρτας ενώ είναι εγγονή του Ευάγγελου Γαρουφαλιά,
δημάρχου Άρτας και βουλευτή, καθώς και ανιψιά του Πέτρου Γαρουφαλιά, βουλευτή και υπουργού.[8]
Απέκτησαν μαζί δύο κόρες, τη Φιόνα και τη Μαριλένα.
Κατοικούσε στο Κολωνάκι.
ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Κυβέρνηση
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και συμμετείχε στην πρώτη Κεντρική Επιτροπή
και στο πρώτο Εκτελεστικό Γραφείο του Κινήματος.
Στις 13 Ιουνίου 1979, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ανακοινώνει την παραίτηση του Κώστα Σημίτη
από το Εκτελεστικό Γραφείο.
Θεωρήθηκε υπεύθυνος προπαγάνδας του κόμματος και συγκεκριμένα για την αφίσα
που είχε κυκλοφορήσει με το σύνθημα
«Όχι στην Ευρώπη των μονοπωλίων, ναι στην Ευρώπη των λαών»,[9]
όταν επίσημη θέση του Κινήματος ήταν η έξοδος της χώρας
από την τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ).[10]
Αμέσως μετά την εκλογική νίκη του ΠΑ.ΣΟ.Κ, τον Οκτώβριο του 1981,
με τον σχηματισμό της πρώτης κυβέρνησης, κλήθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου
να αναλάβει:
- υπουργός Γεωργίας, από το 1981 ως το 1985, όπου και εξασφάλισε την επιτυχή ένταξη της ελληνικής γεωργίας στην ευρωπαϊκή αγροτική πολιτική, καθώς και τον πολλαπλασιασμό των ενισχύσεων,
- υπουργός Εθνικής Οικονομίας, από το 1985 ως το 1987, όπου και εφάρμοσε το πρώτο αυστηρό πρόγραμμα σταθεροποίησης, με ιδιαίτερα θετική επίπτωση στις μακροοικονομικές ανισορροπίες,
- υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κατά τη διάρκεια της οικουμενικής κυβέρνησης, υπό την προεδρία του καθηγητή Ξενοφώντα Ζολώτα (Νοέμβριος 1989 – Φεβρουάριος 1990),
- υπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας και υπουργός Εμπορίου ταυτόχρονα, από το 1993 ως το 1995. Κατά το διάστημα αυτό έθεσε το πλαίσιο μιας μακροχρόνιας πολιτικής ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Ο Κώστας Σημίτης εκλεγόταν βουλευτής της Α΄ εκλογικής περιφέρειας Πειραιά συνεχώς από το 1985 μέχρι και το 2007.
Πρωθυπουργός της Ελλάδας και Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Στις 18 Ιανουαρίου 1996 εξελέγη Πρωθυπουργός από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
μετά την παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου από το αξίωμα για λόγους υγείας.
Στις 30 Ιουνίου 1996, στο 4ο Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.,
λίγες μέρες μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου,
αναδείχθηκε πρόεδρος του κινήματος και με τη νίκη του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
στις κοινοβουλευτικές εκλογές της 22 Σεπτεμβρίου 1996 ανακηρύχθηκε πρωθυπουργός.
Ως αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κέρδισε και την επόμενη εκλογική αναμέτρηση στις 9 Απριλίου 2000.
Υπό τον Κώστα Σημίτη η χώρα προετοιμάστηκε ουσιαστικά για τη διοργάνωση
των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Στις 7 Ιανουαρίου 2004 ανακοίνωσε την παραίτησή του από την προεδρία του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Στη θέση αυτή τον διαδέχθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου την 8η Φεβρουαρίου 2004.
Διετέλεσε πρωθυπουργός ως τις 10 Μαρτίου 2004.
ΠΗΓΗ: ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ:
