ΚΟΒ ΥΓΕΙΑΣ ΚΚΕ
Η τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Γενικό Νοσοκομείο Κορίνθου για
την οποία αναφερθήκαμε και σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας, ήρθε να επιβεβαιωθεί
με μια σειρά γεγονότων που αντανακλούν τη συνολική σοβαρή δυσλειτουργία αλλά και
τον τρόπο διαχείρισης της κατάστασης.
Είναι γνωστή η δυσκολία της λειτουργίας του τμήματος επειγόντων περιστατικών μετά
από τις αλλεπάλληλες παραιτήσεις για διάφορους λόγους μιας σειράς ειδικευμένων
γιατρών που υπηρετούσαν στο συγκεκριμένο τμήμα. Πλέον το τμήμα λειτουργεί μόνο με
γενικούς ιατρούς αποσπασμένους από διάφορα κέντρα υγείας ή άλλες δομές. Γενική
Ιατρός, όπως καταγγέλει η Ενωση Νοσοκομειακών Γιατρών του Νοσοκομείου, βρέθηκε
το περασμένο Σάββατο να εφημερεύει μόνη της (!) στο Παθολογικό Τ.Ε.Π. . Η γιατρός
διαμαρτυρήθηκε προφορικά και γραπτά τονίζοντας τους κινδύνους που πιθανά
προκύπτουν από την εφημερία ενός μόνο ανθρώπου στο Τ.Ε.Π. επί 24 ώρες. Παρότι η
κίνησή της ιατρού ήταν προς τιμήν της, μια κίνηση ενός ανθρώπου που τιμάει την
επιστήμη της και δεν αφήνει τα πράγματα στο “πάμε κι όπου βγει”, η διοίκηση του
Νοσοκομείου είχε διαφορετική άποψη και άμεσα και χωρίς σαφή δικαιολόγηση έπαυσε
τη μετακίνησή της για εφημερίες στο Νοσοκομείο μετά από απόφαση του Διοικητή της
Υ.Π.Ε., κου Καρβέλη, αποδυναμώνοντας περισσότερο με αυτόν τον τρόπο τα ΤΕΠ.
Το σωματείο εργαζομένων που είχε προκηρύξει 3ωρη στάση εργασίας την Τρίτη 5/4
απαιτώντας ως κύριο αίτημα προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ασφάλεια στην εργασία
και ένταξη στα ΒΑΕ, ανέδειξε το θέμα. Η κινητοποίηση υποστηρίχτηκε τόσο από
εργαζόμενους όσο και από πλήθος σωματείων, συλλόγων και φορέων.
Αλήθεια πόσο δύσκολο είναι τον 21ο αιώνα να υπάρχουν επαρκώς στελεχωμένα
τμήματα επειγόντων περιστατικών; Και πιο αλήθεια είναι το σύγχρονο; Γιατροί
εξαντλημένοι, υπερφορτωμένοι, αντιμέτωποι με ασθενείς που στη δύσκολη στιγμή τους
βλέπουν εκνευρισμένοι αυτή την κατάσταση; Η ημιαπασχόληση είναι το σύγχρονο; Οι
γερασμένες υποδομές; Τα έξτρα κόστη στον ασφαλισμένο;
Οι ευθύνες αυτής της πολιτικής είναι σαφείς κι έχουν ονοματεπώνυμο. Αυτό να δουν
καθαρά οι εργαζόμενοι. Η πολιτική της Ευρωπάικής Ενωσης για την υγεία ήταν αυτή
που έφερε την κατάρευση σε όλα τα δημόσια συστήματα υγείας στην περίοδο της
πανδημίας, όπου η εμπορευματοποίηση του δημοσίου συστήματος υγείας είχε
προχωρήσει νωρίτερα. Αυτή η πολιτική έχει ως ακρογωνιαίο λίθο της την απόσυρση του
κράτους από την χρηματοδότηση της υγείας.
Γι’αυτό και η πολιτική στην υγεία θα συνεχίσει αυτό το δρόμο, ανεξάρτητα από το ποιό
κόμμα θα είναι στην κυβέρνηση. Ο Συριζα έστρωσε το δρόμο, η Νέα Δημοκρατία το
“απογείωσε”.
Οι εργαζόμενοι να γυρίσουν την πλάτη σε επίδοξους πολιτικούς σωτήρες. Να
οργανώσουν την πάλη τους, να δυναμώσουν το σωματείο τους και να διεκδικήσουν
τόσο για τους ίδιους όσο και για τους ασθενείς τους.
Σύγχρονο τον 21ο αιώνα είναι οι ανάγκες ασθενών κι εργαζομένων για τη σωστή
λειτουργία ενός νοσοκομείου να μη λογίζονται σαν κόστος αλλά σαν ανάγκες που πρέπει
να καλυφθούν. Σύγχρονο είναι το πλήρως στελεχωμένο, μόνιμο προσωπικό που να
επαρκεί όχι μονο για να καλύπτονται οι βάρδιες και οι άδειες αλλά να έχει και τις
εφεδρείες και την πρόβλεψη για να καλύψει και έκτακτα μεγάλης κλίμακας ατυχήματα,
όπως ένας σεισμός, ενα σιδηροδρομικό δυστύχημα, ή μια πανδημία. Σύγχρονο είναι το
5ήμερο – 6ωρο – 30ωρο σε ένα ήρεμο περιβάλλον εργασίας. Η σύνταξη στα 60 για τους
άντρες και στα 55 για τις γυναίκες, μειωμένα κατά 5 έτη για τα ΒΑΕ, άρα και για τους
υγειονομικούς. Η τακτική δωρεάν επιμόρφωση πάνω στην εργασία. Σύγχρονο είναι ο
διαρκής εξοπλισμός των Νοσοκομειο με το κριτήριο των υμηλότερων επιστημονικών
κατακτήσεων. Σύγχρονο είναι το πυκνό δίκτυο πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας πληρως
στελεχωμένο με γιατρούς βασικών ειδικοτήτων και διασυνδεδεμένο με τόπους
δουλειάς, σχολεία κλπ με έμφαση στην καταγραφή και την πρόληψη. Σύγχρονο είναι το
αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής
δράσης στον τομέας της υγείας.
Για να γίνει πράξη λοιπόν το σύγχρονο , καθώς η τεχνολογική πρόοδος το καθιστά
απόλυτα εφικτό, πρέπει αντίστοιχα να γίνει και η δική μας δράση σύγχρονη, με την
έννοια, της προσπάθειας που απαιτεί η εποχή μας για να υπάρξουν κατακτήσεις και να
ανοίξει ένας ελπιδοφόρος δρόμος προς τα μπρός όπου οι ίδιοι οι εργαζόμενοι θα
καθορίζουν τις ζωές τους και όχι οι ανάγκες της κερδοφορίας των μονοπωλίων.
Η μάχη για να έρθει το καινούριο, το σύχγρονο, αυτό που πραγματικά δικαιούμαστε είναι
η οργάνωση, ο αγώνας μέσα από το σωματείο, και αυτή την περίοδο η εκλογική μάχη
στην οποία την επόμενη μέρα νικητής θα είναι ο λαός αν τα κόμματα της αστικής τάξης,
οι υπηρέτες της Ε.Ε. και των ομίλων ηττηθούν, αν δυσκολεύονται να σχηματίσουν
σταθερή κυβέρνηση, αν το ΚΚΕ δυναμώσει αποφασιστικά. Τότε θα είμαστε ένα βήμα
πιο κοντά στο αύριο, πιο κοντά στο μέλλον που μας αξίζει!